05 February 2006

Quotes

From Alexander McCall Smith’s The Sunday Philosophy Club, translation by Annemieke Oltheten — chapter 4, p. 49.

Het was misschien eenvoudiger, peinsde ze, om jezelf niet toe te staan verliefd op iemand te worden; om gewoon alleen te blijven, immuun voor pijn die jou door een ander wordt aangedaan. Er waren een heleboel van zulke mensen die tevreden leken met hun leven – of misschien toch niet? Ze vroeg zich af hoeveel van deze mensen vrijwillig alleen leefden, en hoeveel er alleen waren omdat er nooit iemand in hun leven was gekomen die hen van hun eenzaamheid af had geholpen. Er was een verschil tussen een berustende acceptatie van een eenzaam leven, en een bewuste keuze om alleen te blijven.



The (tacky 1980s) chorus from Freiheit’s Keeping the dream alive (1989).

The hopes we had were much too high,
Way out of reach but we had to try.
No need to hide, no need to run,
’Cause all the answers come one by one.
The game will never be over
Because we’re keeping the dream alive.

No comments: